Koud

 

Valse schijn en valse hoop,

maar de ochtend verraad het in al haar wanhoop.

IJs op het raam en krabben maar,

ik vind het wel weer genoeg voor dit jaar.

 

Stiekem zowaar een zonnestraaltje deze week,

en zon, hoor hier mijn gesmeek.

Kom terug, geef ons uw warmte en licht,

iedereen naar buiten, allemaal weer verenigd.

 

Verenigd in het genieten of gewoon een gesprek,

lekker buiten op onze zomerse hangplek.

Maar het is en blijft koud,

ik voel me stram, koud en oud.

 

Je bent zo oud als je je voelt wordt wel gezegd,

maar nu is het mij zeker wel opgelegd.

Ga weg kou, laat me met rust,

ga voor mijn part naar de kust.

 

Of met pensioen, nog liever dat,

opdat wij weer kunnen genieten in onze lichtstad.

 

Uit de memoires van een bibberend mensch